မပီျပင္တဲ့ ဝိုးတဝါး အရိပ္ေတြရွိလဲ ဒီလမ္း ဆိုတာကိုေတာ့ ေလွ်ာက္ေနရဆဲ..။
အေျခအေနေတြ ေျပာင္းလဲ လာမွာပါဟု ေတြးရင္း ေျပာင္းလဲ ခ်င္စိတ္ေတြလဲ ရွိေနခဲ့တာပါပဲ...။
လက္လွမ္းမီွသေလာက္ ေတာ့ ၾကိဳးစားတယ္..။ တက္ႏိုင္သေလာက္ အားတင္းတယ္..။
ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မ်ားေနတာတဲ့ အဲ့လို လဲ အေျပာခံရဖူးတယ္..။
ေရတြက္ၾကည့္လိုက္ရင္ လက္ငါးေခ်ာင္းေတာင္ မျပည့္ႏိုင္တဲ့ မြတ္သိတ္တဲ့ အရာေတြကို ဆႏၵလို႔ ေခၚမလား မသိဘူး..။
ေက်ာ္လာလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္လို ကုန္လို႔ ကုန္သြားမွန္း မသိေပမယ့္.. ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကေတာ့ မပီျပင္လာႏိုင္ေသး..။
ေန႔ရယ္ ညရယ္ ေရမွတ္ရင္း...မနက္ျဖန္ေတြ႔မယ္လို႔ ႏႈတ္ဆက္ၾကရင္း..အလုပ္နားမယ့္ ရက္ ေမွ်ာ္ရင္း..အမွန္က အသက္ေတြ ၾကီးလာေနတာေလ.။
အသက္မၾကီးခ်င္ဘူးဆိုသူေတြရွိလဲ
ေန႔ရက္ကို ေက်ာ္လြန္ဖို႔ အားသန္ေနတာက ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔
လမ္းေၾကာင္းလြဲေနတယ္ဆိုတာ..ရိပ္မိခ်င္မွလဲ ရိပ္မိပါလိမ့္မယ္..။
ေျခရာေတြ ျပန္လွည့္ၾကည့္ရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္...
ဒိုင္ယာရီ
ေဟာင္းကို လွန္ၾကည့္မိရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ..ေက်နပ္မႈေတြ
တစ္ဝက္စာရွိေနမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒါဟာ အသက္ရွင္ဖို႔ လံုေလာက္ေနၿပီ ထင္တာပါပဲ ...။
ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ ေလာကေလ...အေကာင္းနဲ႔ အဆိုး တစ္ဝက္စီ မရွိႏိုင္တဲ့ေလာက
အမွားနဲ႕ အမွန္ တစ္ျခမ္းစီ ရပ္တည္မေနတဲ့ ေလာက
အဲ့ဒါ မမွ်တျခင္းလို႔ ေခၚတဲ့ ေလာက...။
ဒီ ေလာကမွာပဲ ေသသာ ေသလိုက္ခ်င္တယ္လို႔ ေအာ္ညည္းမိသူေတြလဲ မနက္ျဖန္ကို မလြတ္တမ္း ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္..။
မနက္ျဖန္ၿပီး သြားရင္ေတာ့ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေရာက္လာမယ့္ မနက္ျဖန္အတြက္ ဆုပ္ကိုင္ဖူးတဲ့ မနက္ျဖန္ကို လြတ္ခ်ရတယ္..။
အဲ့ဒါ သခၤါရလို႔ ေခၚျပန္တယ္ တဲ့..။
ဟုတ္ကဲ့ အဲ့ဒီေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္ရင္း တစ္ရက္ ၿပီး တစ္ရက္ ၾကီးလာတဲ့ အသက္အတြက္ အသင့္ေတာ့ျဖစ္ခ်င္ပါေသးရဲ႕...။
ေမြးေန႔ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကိုေတာ့ လက္ေဆာင္ရဖူးတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲက အတုိင္း ခ်ေရးရမယ္ ဆိုရင္....
................
.............
.........
ေသမယ့္ရက္ တစ္ရက္ နီးလာ၍
စိတ္ခ် လက္ခ် မေပ်ာ္ႏိုင္ပါ..........ဟူသတဲ့...........။ ။
အိမ္မက္ေစရာ
၁၇.၀၂.၂၀၁၃
( ေမြးေန႔ ၂၃.၀၂.၁၃ အတြက္ ၾကိဳေရးထားတဲ့ ပို႔စ္ေလးပါ..ေမြးေန႔ေရာက္ရင္ မေရးျဖစ္ေတာ့မွာ ေသခ်ာလို႔..)
