အေတြးတစ္စ...

သူ..ထိုင္ေနက် ခံုေပၚမွာ မလႈပ္မယွက္

သူ ၾကည္႔ေနတာက screen တစ္ခု ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ၿပီးဆံုးသြားလို႔ ျပာေနတဲ႔ မ်က္ႏွာျပင္ သူပိတ္ပစ္လိုက္ဖို႔ မႀကိဳးစားမိ သူထင္တာက အခ်ိန္တင္ ရင္ ဒီဇာတ္လမ္းက အစကေန ျပန္စလာမယ္ေပါ႔ အဲ႔ဒါသူ႔ရဲ႕ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္..





အခန္းငယ္တစ္ခု အဲ႔ဒါသူ ပိုင္တဲ႔အရာ ျပင္ပရာသီဥတု ေအးခဲမႈေၾကာင္႔ ဘယ္ေတာ႔ မွ မဖြင္႔ျဖစ္တဲ႔ ျပတင္းတံခါးေတြ..သူဖြင္႔ဖို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မႀကိဳးစားခဲ႔..တစ္ခုပဲ.. သူေစာင္႔ေနတာက ေႏြးေထြးတဲ႔ ေနေရာင္ျခည္..အဲ႔ဒီအခ်ိန္က်ရင္ တံခါးေတြ အလိုလိုပြင္႔လာခဲ႔မယ္ေပါ႔..


အခန္းငယ္ထဲက မီးလံုးက သူ႔ရဲ႕ သက္တမ္းကုန္ဆံုးသြားလို႔ အလင္းေရာင္ေတြ ထြက္ေပၚမလာတာၾကာေပါ႔ သူဂရုမစိုက္ပါဘူး..သူသိထားတာက အေမွာင္ဆိုတာ အျမဲႀကီးဆိုး ႏိုင္တဲ႔ အရာ မဟုတ္ဖူးဆိုတာ..


အနားက မေသာက္ျဖစ္ေသးတဲ႔ ေကာ္ဖီခြက္ ဘယ္ေတာ႔ ေအးၿပီးခဲသြားမလဲလို႔ သူေစာင္႔ေနတာ...ေကာ္ဖီပူပူ သူမႀကိဳက္လြန္းလို႔..


အနက္ေရာင္ ဟန္းဖုန္းတစ္လံုး အရင္ က စကားေျပာတက္တဲ႔ ဒီကိရိယာေလးဟာ ခုေတာ႔လဲ ၿငိမ္သက္ေနလို႔..သူမပူပါဘူး တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ျပန္လည္အသက္ဝင္လာလိမ္႔မယ္လို႔ သူထင္ေနဆဲမို႔..

ဒါေၾကာင္႔..သူ

ထိုင္ေနက်ခံုေပၚမွာ မလႈပ္မယွက္..

သူတို႔ေျပာတဲ႔ valentine

ဒီေဖေဖၚဝါရီလရဲ႕ ၁၄ ရက္ေန႔က ခ်စ္သူမ်ားေန႔...ဒီေန႔က ၂၀ ဆိုေတာ႔ အင္း ေတာ္ေတာ္ေလးေက်ာ္သြားၿပီ..ဒီေန႔မွ အလုပ္နားေတာ႔ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ အေၾကာင္းကို ဒီေန႔မွပဲ ေရးျဖစ္ေတာ႔တယ္..ေျပာခ်င္တာက အဲ႔ဒီေန႔ၿပီး ေနာက္တေန႔ေပါ႔...အလုပ္ကို ဝင္လာေတာ႔ အားလံုးရဲ႕ ကၽြက္စိ ကၽြက္စိ အသံေလးေတြ ၾကားေနရတယ္..သိေနတယ္ေလ မေန႔က အေၾကာင္းေတြ စျမဳပ္ပ်ံေနၾကမယ္ ဆိုတာ ဟင္း ဟင္း..အဲ႔ဒါနဲ႔ ကိုယ္လဲ ဝင္ပါလိုက္တယ္..(စကားဝင္ေျပာတာကို ေျပာတာေနာ္)..
နံပါတ္တစ္ သူငယ္ခ်င္းကိုေမးေတာ႔..ငါလား ခ်စ္သူအတြက္ ေကာ္ဖီေသာက္တဲ႔ ခြက္ကေလး လက္ေဆာင္ေပးလိုက္တယ္ တဲ႔..ဆင္တူခြက္ကေလးႏွစ္လံုးေလ တဲ႔..( အင္း ေကာင္းသားပဲေနာ္)
နံပါတ္ႏွစ္က.. ငါက ေတာ႔ဘာမွမေပးဘူး လက္ေဆာင္က အဓိကမဟုတ္ဘူးေလေနာ္ ငါတို႔ ညေနစာအတူစားျဖစ္တယ္ေလ..ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြထြန္းၿပီးေတာ႔ ရိုမတ္တစ္ ညေနခင္းေလးေပါ႔ တဲ႔( ကဲ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ႔ အိုင္ဒီယာလဲေနာ္.)
နံပါတ္သံုးက..ဟဟ ငါလား မနက္အိပ္ယာႏိုးေတာ႔ ေယာက်္ားကို အနမ္းတစ္ခ်က္ေပးခဲ႔တယ္ ဒါပဲ( ကဲ ၿပီးေရာ)
နံပါတ္ေလး...သူက ဘာလက္ေဆာင္လဲေတာ႔ မေျပာဘူး.သူ႔ေယာက်္ားကို ေပးဖို႔ လက္ေဆာင္ သူ႔သမီးကို ဝယ္ခိုင္းလိုက္တယ္တဲ႔ သူမအားလို႔တဲ႔ သူ႔သမီးလဲ သူ႔ bf အတြက္လက္ေဆာင္သြားဝယ္ေပးလို႔ တခါထဲမွာလိုက္တယ္ဆိုပဲ( သမီးနဲ႔ အေမတို႔ ေခာတ္မွီပံုမ်ား ေနာ္ )
ကဲ နံပါတ္ငါး...ငါ ဘာမွ မေပးဘူး.ခ်စ္သူမ်ားေန႔က ငါ႔အတြက္မဟုတ္ဖူးတဲ႔( ေျပာပံုက) အားနာတယ္ သူ႔ေကာင္ေလးကို ေတာ႔..
ေအာ္ ေအာ္ ေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္...သူက ေယာက်္ားေလးေလ.. ဘာအမွတ္တရလုပ္ျဖစ္လဲလို႔ ေမးေတာ႔..သူက လက္ညိႈးနဲ႔ လက္မေလး ဝိုင္းျပတယ္( သနားစရာ)..ဆြဲႀကိဳးလက္ေဆာင္ေပးလိုက္တာ euro 400 ထြက္သြားတယ္ တဲ႔....( ခ်စ္တာကိုးေနာ္ ခံေပါ႔ )
သူတို႔ေျပာတဲ႔ valentine အ ေၾကာင္းကေတာ႔ ဒီေလာက္ပါပဲ..ေခါင္းစဥ္က သူတို႔ေျပာတဲ႔ valentine ဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔အေၾကာင္းေတာ႔ ထည္႔မေျပာေတာ႔ဘူးေနာ္...ဘိုင္ ဘိုင္

ခရီးသြား

လူ႔က်င္႔ဝတ္ေတြကို လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္က

ထိန္းခ်ဳပ္တယ္...

ဆႏၵတစ္ခ်ိဳ႕ကို စာရြက္ေတြက

ထိန္းခ်ဳပ္တယ္..

ႏွလံုးသားကို အသိစိတ္က

ထိန္းခ်ဳပ္တယ္...

အဲ႔ဒီၾကားထဲမွာ

ေမွာင္မွား ေဝဝါးစြာနဲ႔

အမည္မသိတဲ႔ခရီးသြားတစ္ဦး

ဦးတည္ရာမဲ႔

ေလွ်ာက္လွမ္းေနေလရဲ႕..........။

အတၱရဲ႕ အသံုးခ်ခံ လက္စြပ္ေလး

ခ်စ္သူနဲ႔ေတြ႔တဲ႔ ပထမဆံုးေန႔ဟာ အလွပဆံုးေန႔ရယ္လို႔ လူတစ္ခ်ိဳ႕တင္စားၾကမယ္ထင္တယ္..ထိုေန႔ သူေန႔ဆံုေတြ႕တဲ႔ေန႔ရယ္ ကၽြန္မအတြက္ေတာ႔ ဝမ္းအနည္းရဆံုးေန႔ရယ္ပါ..ရာသီဥတု သိပ္ၿပီးမသာယာလွတဲ႔ ထိုေန႔ တစ္ရက္မွာ သူနဲ႕ ကၽြန္မဆံုေတြ႔ခဲ႔ေလရဲ႕..အေဝးေျပးဘူတာႀကီးရဲ႕ တစ္ခုေသာ ေကာ္ဖီ ဆိုင္ေလးမွာ..

လူအဝင္အထြက္မ်ားတဲ႔ ဆိုင္ေလးဟာ ထိုေန႔က ကၽြန္မနဲ႔ မိတ္ေဆြသံုးဦးရဲ႕စကားသံ တစ္ခ်ိဳ႕ ဆူညံေနေလရဲ႕..ရင္းႏွီးဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ သူတို႔နဲ႔ ပထမဆံုးဆံုေတြ႔တဲ႔ေန႔ရယ္..တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မျမင္ဖူးၾကေပမယ္႔ ႏိုင္ငံျခားမွာ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ လူမ်ားမ်ား ရွာေတြ႔ဖို႔လြယ္ပါတယ္..ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း စကားေျပာရင္း မိတ္ဆက္ၾကေတာ႔ သတိထားမိတာ သူ႔ရဲ႕ညာဘက္လက္သူၾကြယ္က ေစ႔စပ္လက္စြပ္ေလးကိုပါ..ေအာ္ ဆိုင္သူရွိထားႏွင္႔ၿပီကိုးကြယ္..ဒီလိုပဲတစ္ေန႔တာ ကုန္ဆံုးသြားၿပီး ဖုန္းနံပါတ္ေတြ အျပန္အလွန္လဲ ျဖစ္ခဲ႔တယ္..ေနာက္ရက္ေတာ႔ ဖုန္းေတြ အျပန္လွန္ဆက္ရင္းနဲ႔ပဲ ခင္မင္မႈေတြပိုလာခဲ႔ျပန္တယ္..သက္ဆုိင္သူရွိႏွင္႔တာ သိရက္နဲ႔ပဲ သံေယာဇဥ္ကထိန္းမရ..ရင္ထဲက အတၱက တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ပိုဆိုးလာခဲ႔..လက္စြပ္ေလးရယ္ အားနာတယ္..ဒီလိုပဲ အခ်ိန္ေတြ ေက်ာ္လာခဲ႔တာ႔ တစ္ခု ေသာ မတ္လရဲ႕ တစ္ေန႔မွာ သူရဲ႕ေမြးေန႔ေလး ရွိေၾကာင္း သူအေၾကာင္းၾကားခဲ႔ေလရဲ႕..စိတ္ကူးတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ ကၽြန္မေပ်ာ္ေနခဲ႔တာ ..ခက္တယ္သူရယ္ .ဒါေပမယ္ ကံမေကာင္းတဲ႔ ကၽြန္မက ေမြးေန႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားေလးေတာင္ ေျပာၾကားခြင္႔မရဘဲ ပစ္ပယ္ခံခဲ႔ရတဲ႔ ေဝဒနာ ဘယ္သူသိမွာလဲတဲ႔..သက္ဆိုင္သူက အနားမွာကို..ငို ငို ငို အားရေအာင္ငို ေပါ႔ ..ရႈံးနိမ္႔ၿပီးသားလူတစ္ေယာက္အတြက္ မ်က္ရည္ကလြဲၿပီးဘာရွိဦးမွာတဲ႔လဲ..ဟင္႔အင္း ကၽြန္မက ဒီလို မိန္းကေလးမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး..မ်က္ရည္အျပင္အတၱရွိေသးတယ္..sorry ပဲလက္စြပ္ေလးရယ္ ကၽြန္မရက္စက္ရလိမ္႔မယ္..အရႈံးကို မုန္းတယ္ ကၽြန္မ မပိုင္ဆိုင္ရရင္ ဘယ္သူကို မရေစခ်င္တဲ႔ ငယ္စဥ္ကထဲက အတၱ..မလိုအပ္ေတာ႔တဲ႔ ပစၥည္းဆိုရင္ေတာင္ သူမ်ားကို မေပးပဲ ဖ်က္ဆီးပစ္တက္တဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ အတၱ..အဲ႔ဒီ အတၱတစ္ခုထဲနဲ႔ အမွားေတြလုပ္ပစ္ဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ ခိုင္လုံေနၿပီေလ...ေသသပ္လွပစြာ နဲ႔ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို ေအးေအးေဆးေဆး စတင္ခဲ႔တယ္...ဇာတ္လမ္းရဲ႕ေခါင္းစဥ္က လက္စြပ္ေလးႏွစ္ကြင္းကို ခြဲပစ္ေရး..တဲ႔ ရက္စက္လိုက္တဲ႔ ကၽြန္မ..

တကယ္လဲ အထေျမာက္ခဲ႔တဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးေပါ႔...ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ပဲ ကၽြန္မသရုပ္ေဆာင္ခဲ႔လိုက္တာ အဲ႔ဒီအထဲမွာ ကၽြန္မအသဲႏွလံုးေတြ တစ္ျဖဳတ္ျဖတ္နဲ႔ ပါသြားတာေတာင္ မသိလိုက္တဲ႔အထိ..သူသိရက္နဲ႔လား မသိဘဲနဲ႔လား ကၽြန္မအနားမွာ ေပ်ာ္ေနတာ..ဟင္႔အင္း မသိဘူး မသိခ်င္ဘူး..ကၽြန္မလိုခ်င္တာ လက္စြပ္ေလးကို သူ႔လက္က သူကိုယ္တိုင္ ၾကည္ၾကည္သာသာ ခြ်တ္ပစ္လိုက္မယ္႔ေန႔..ကၽြန္မမသိတာ က အဲ႔ဒီလက္စြပ္ေလးစီမွာ သူ႔ရဲ႕ အနာဂတ္ေတြ မိသားစုတစ္ခုလံုးရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ...ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခ်ိဳ႕ ႀကိဳးစားတည္ ေဆာက္ထားၾကတဲ႔ အိမ္မက္လွလွေတြ..အို အားလံုး အားလံုး ပါဝင္ေနတယ္ဆိုတာ..အတၱတစ္ခုရဲ႕ ေအာက္မွာ ဒီအရာေလးေတြ ပ်က္စီးသြားမယ္ဆိုတာ ကၽြန္မမသိခဲ႔...ကၽြန္မသိတာ အတၱနဲ႔ မာနတစ္ခ်ိဳ႕..ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ပါဝင္ခဲ႔တဲ႔ ဒီဇာတ္လမ္းေလးမွာ သူလဲၾကည္ၾကည္သာသာနဲ႔ ပဲပါဝင္ခဲ႔ေလရဲ႕..ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မအင္မတန္အျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵကို လက္စြပ္ပိုင္ရွင္ေလးရဲ႕ မ်က္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ လဲလွယ္ေပးခဲ႔တယ္..ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ လူတစ္ေယာက္ငိုေနတာကို ပထမဆံုးၾကားရတဲ႔ထိုေန႔ အနာဂတ္တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ အိမ္မက္ေတြေပးခဲ႔တဲ႔ ထိုေန႔..ဘဝမွာ လူႏွစ္ေယာက္ကို နာနာက်င္က်င္ထိခိုက္ေစခဲ႔တဲ႔ ထိုေန႔..ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ အရမ္းေပ်ာ္လိမ္႔မယ္လို႔ ထင္ခဲ႔တဲ႔ ထိုေန႔................................................

............... မွားသြားၿပီလို႔ သိလိုက္ေပမယ္႔ အခ်ိန္ေတြ ေနာက္က် ခဲ႔ၿပီ...ကၽြန္မလက္ထဲကို သူကိုယ္တိုင္လာထည္႔ေပးခဲ႔တယ္ ေစ႔စပ္လက္စြပ္ေလး..“ မင္း လိုခ်င္ေနခဲ႔တယ္မဟုတ္လား”..ဘုရားသခင္ေရ

သူသိေနခဲ႔ပါလား..“ မင္း ေပ်ာ္ဖို႔ပါ” ..ဟင္႔အင္း ဟင္႔အင္း ...မုသားစကားတစ္ခ်ိဳ႕ ႏႈတ္ဖ်ားက ထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ္႔ အခ်ည္းႏွီး....“ ကိုယ္႔ ကို သြားခြင္႔ေပးပါ”..မထားခဲ႔ပါနဲ႔ မထားခဲ႔ပါနဲ႔..စကားေတြ အျပင္ကို ေရာက္မလာခဲ႔တဲ႔ အထိ ဆြံအေနတဲ႔ ကၽြန္မ..“ အခ်စ္ဆိုတာ မင္းေသခ်ာ နားမလည္ေသးပါဘူးမိန္ကေလး ရယူျခင္းေတြ အတၱေတြရဲ႕ ဟိုဖက္တစ္ျခမ္းက သန္႔စင္တဲ႔ အခ်စ္ကို မင္းျမင္ေအာင္ၾကည္႔ပါ ၿပီးရင္ အခ်စ္နဲ႔ ဘဝကို ခြဲျခားၿပီး တစ္ခ်က္ေလာက္ျမင္ၾကည္႔ မင္း ရင္႔က်က္လာတဲ႔တစ္ေန႔ေတာ႔ ဒါေတြကို နားလည္လာမွာပါ မင္းႀကိဳးစားခဲ႔တာ အားလံုးေအာင္ျမင္ခဲ႔တယ္”..သြားၿပီ သူ သူ ကၽြန္မကို စိတ္နာ သြားၿပီလား..ဒါဆို ဒါဆို သူဘာလို႔ ကၽြန္မအနားမွာ တစ္ခ်ိန္လံုးရွိေနခဲ႔တာလဲ ကၽြန္မရင္ထဲမွာ ပဲေမးေနခဲ႔တဲ႔ေမးခြန္းကို သူအေျဖေပးသြားခဲ႔တယ္ ..“ ကိုယ္ မင္းကို ခ်စ္ခဲ႔တယ္မိန္းကေလး ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ျပံဳးဖို႔တစ္ခုထဲအတြက္ ကိုယ္တည္ေဆာက္ခဲ႔တဲ႔ ဘဝနဲ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ကတိေတြကို ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ျပန္ဖ်က္ဆီးခဲ႔တာ မင္းလိုခ်င္တဲ႔ လက္စြပ္ေလးကို ကိုယ္ေပးခဲ႔မယ္ ဒါေပမယ္႔ အဲ႔ဒီ လက္စြပ္ေလးကို မင္းလက္မွာ စြပ္ေပးဖို႔ေတာ႔ ကိုယ္မဝံရဲတာ အမွန္ပဲမိန္းကေလး မင္းသိပ္အတၱႀကီးတယ္”.................

ကၽြန္မအနားက ထြက္ခြာသြားတဲ႔ သူ႔ေက်ာျပင္ကို ေငးၾကည္႔ယံုက လြဲၿပီး ကၽြန္မ ဘာတက္ႏိုင္မွာတဲ႔လဲ..

အတၱႀကီးတဲ႔ ကၽြန္မ..အခ်စ္ကို အတၱလို႔႔ပဲ ျမင္ခဲ႔တဲ႔ ကၽြန္မ..ခုေတာ႔ ထပ္ငိုဖို႔ မ်က္ရည္လဲမရွိ အင္အားလဲမရွိ..

မရွိ မရွိ..ဘာဆို ဘာမွ မရွိေတာ႔ဘူး..ဘာမွမရွိေတာ႔တာပဲသိတယ္..ကၽြန္မဘာမွမသိေတာ႔ဘူး..

အခ်စ္ကို ကၽြန္မရခဲ႔ေပမယ္႔ ........................... လက္စြပ္ေလးကို ကၽြန္မ ရခဲ႔ေပမယ္႔...............

ရခဲ႔ေပမယ္႔.........................ရခဲ႔ေပမယ္႔..

ေမေမ႔အတြက္ေနာ္....

ေမေမေရ ခိုးခိုးၿပီးေတာ႔ သမီးေလးမသိေအာင္ငိုေနတာလား သိေနပါတယ္ ေမေမေရ....သမီးကေမ႔ေမ႔ကိုထားသြားမွာတဲ႔လား..မဟုတ္ပါဘူးေမေမရယ္ ဘဝလမ္းကို တစ္ေယာက္ထဲစမ္းေလွ်ာက္ၾကည္႔ခ်င္လို႔ပါ..ေမေမ စိတ္ပူေနမွာ သမီးေလးသိပါရဲ႕ ဒါေပမယ္႔ ေမေမရယ္ သမီးကို စိတ္ခ် ေမ႔သမီးမွာ သတၱိေတြအျပည္႔နဲ႔ပါ..ေမေမနဲ႔ သမီးဟိုးငယ္ငယ္ေလးထဲက ကေတာက္ကဆ အႀကိမ္ႀကိမ္ျဖစ္ခဲ႔တယ္ေနာ္..ေမေမ ကလဲ လိုခ်င္တဲ႔ပံုစံကို ရေအာင္သြင္း သမီးကလဲ လြတ္လပ္တာကို ရူးသြပ္ ဒီလိုနဲ႔ ေမေမနဲ႔ သမီးၾကားအထင္လြဲမႈေတြမ်ားခဲ႔တယ္ေနာ္..ေမေမ နဲ႔ သမီးဟာေလ သားအမိေပမယ္႔ အျမင္ခ်င္းကေတာ႔ မတူတာမ်ားလ္ို႔ ေမေမ က လက္ဖမိုးဆို သမီးက လက္ဖဝါးလုပ္ခဲ႔တာခ်ည္းပဲ..သမီးက စိတ္ေကာက္ရင္ ႏႈတ္ခမ္းမဆူ ေျခမေဆာင္႔တက္ဖူး ေမေမ ကိုပဲ ေရွာင္ေနခဲ႔လိုက္တယ္ တကယ္ေတာ႔ ေမေမ အရမ္းစိတ္ထိခိုက္မယ္ဆိုတာ မသိလို႔ပါေမေမရယ္..အိမ္မွာရွိတဲ႔ တယ္လီဖုန္းေၾကာင္႔လဲ သမီးတို႔ေတြစကားမ်ားဖူးရဲ႕..ေမေမ ေအာ္ဆူရင္ သမီးတအားကို စိတ္ဆိုးတက္ခဲ႔တာေနာ္..ေအာ္ ေျပာရဦးမယ္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူဘဝက လွည္းတန္းသြားခဲ႔တာေလ..တကယ္ပါေမေမ ေမမယံုေပမယ္႔ သမီးေမေမ႔ အတြက္ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးဝယ္ေပးခ်င္လို႔ပါ..မသြားတက္မလာတက္ဆိုေတာ႔ အျပန္ေနာက္က်ခဲ႔တာ သူငယ္ခ်င္းမေလး ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ေလ...ေမေမ ဆူလိုက္တာေနာ္..သူတို႔အေမေတြက မဆူဘူးလို႔သူတို႔ေျပာျပေတာ႔ သမီး စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ...တကယ္ေတာ႔ ေမေမက ေလေျပေလးနဲ႔ ေျပာျပသင္႔တယ္လို႔ သမီးထင္တာေလ..ေမေမ ကဆူၿပီးေျပာေတာ႔ သမီးက ေမေမ႔ကို အထင္လြဲတာေပါ႔..ငယ္ေသးလို႔ပါေမေမရယ္ သမီးဘာကိုမွနားမလည္ခဲ႔တာပါ..အဲ႔လိုနဲ႔ အရြယ္ေရာက္လာေတာ႔လဲ ေမေမကပိုစိတ္ပူတက္လာ..သမီး သိတာတက္တာေလးေတြမ်ားလာေတာ႔ ေမေမ႔ကိုခ်က္နဲ႔ လက္နဲ႔ ျပန္ေျပာခဲ႔တာ..သမီးဆိုးလိုက္တာေနာ္..ခုေတာ႔ ေမ႔သမီးက ႏွစ္ဆယ္႔ငါးကိုေက်ာ္လို႔ ႏွစ္ဆယ္႔ေျခာက္ကိုေရာက္ေတာ႔မယ္ေမေမ..ကေလးေလး ေလးလဲမဟုတ္ေတာ႔ဘူး..လူငယ္ေလးလဲ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး..ဘဝကို ရုန္းကန္ခ်င္လာတယ္..အသိုက္အျမံဳဆိုတာထဲက ရုန္းထြက္ခ်င္လာတယ္..ဒုကၡဆိုတာ သမီးေသခ်ာမသိေသးလို႔ လို႔ေမေမထင္မယ္ထင္တယ္..ဟုတ္ခ်င္လဲ ဟုတ္မယ္ေမေမရယ္..ဒါေပမယ္႔ သမီးႀကိဳးစားခ်င္တယ္ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးၾကည္႔ခ်င္တယ္..ခြင္႔လြတ္ပါေမရယ္ ေမေမ႔ရင္ကို စံုကန္တာမဟုတ္ရပါဘူး..သမီးဟာ ေမေမ႔ရဲ႕ သမီးပါ ေမေမ ေမြးထားတဲ႔ သမီးဟာ အျမဲတမ္းေမေမ႔ သမီးပါပဲ..ဘဝထဲ မွာ ေမေမမသိတဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ေမေမ႔ကို ရင္ဖြင္႔မရတဲ႔ ဒဏ္ရာတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔မို႔..တစ္ႀကိမ္ႀကိမ္မွာ ဒါေတြကိုျမင္ၿပီး ေမေမ႔ကို ရင္မနာေစခ်င္လို႔...ျပႆနာတစ္္ခ်ိဳ႕ ကိုယ္တိုင္ေျဖရွင္းခ်င္လို႔..လူတစ္ခ်ိဳ႕ကို ရင္ဆိုင္ခ်င္လို႔..အားလံုး အားလံုးေပါ႔ ေမေမရယ္..ေမေမ႔ကို ခြဲသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး..ေမေမဟာ သမီးရဲ႕ ေမေမပါ..ေမေမ ဟာ အေကာင္းဆံုးနဲ႔ သမီးကို အခ်စ္ဆံုး...သမီးသိပါတယ္ ေမေမ မသိလို႔မဟုတ္ပါဘူး...ေမေမ မငိုပါနဲ႔..သမီးေမေမ႔ကို ခြဲမသြားပါဘူး..ေလာကႀကီးကို အတၱတစ္ခ်ိဳ႕ နဲ႕ ရင္ဆိုင္ခ်င္လို႔ နားလည္ေပးပါေနာ္ေမေမ..သမီးခြဲမသြားပါဘူးေမေမရယ္ ..မငိုပါနဲ႔ေမေမရယ္..ေနာ္