အခ်စ္စစ္မည္ေသာ အရာ

ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕မႈေတြနဲ႔ လွပမေနတဲ့ ငါ့ရင္ထဲမွာ ၾကမ္းတမ္း ရုတ္ရမ္းမႈေတြနဲ႔လဲ ညစ္ပတ္မေနပါဘူး..
ေန႔ရက္တိုင္းကို သမရိုးက်အျပံဳးေလးနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ညေတြတိုင္းမွာ ၾကယ္ေတြကို ေရတြက္ခ်င္ရံုသက္သက္ပါ..
ဘယ္သူကိုမွ မနာက်င္ေစခ်င္သလို ကိုယ္တိုင္ နာက်င္ရမွာကိုလဲ ေၾကာက္ရြံသူရယ္ပါ.
ေမ့ပစ္တယ္ဆိုတာ တကယ္ေမ့ေပ်ာက္သြားတာ မဟုတ္ရင္ေတာင္ အဓိပၸါယ္တစ္မ်ိဳးနဲ႔ အသက္ရွင္ျခင္းလို႔လဲ အမည္ရပါလိမ့္မယ္.
မ်က္လံုးေလးမွိတ္ၿပီး ခဏတာ အိပ္ခြင့္ျပဳပါ..
မုသားေတြလဲ မၾကားပါရေစနဲ႕.
အမွားေတြလဲ မထားပါရေစနဲ႕ေတာ့..
အျပစ္တင္တာေတြလဲ ခဏေလာက္ရပ္ေပးပါ..
တကယ့္ကို ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ေလး လဲေလ်ာင္းၾကည့္ခ်င္လို႔..
ခဏေလး ပါပဲ..
အဲ့ဒီ ခဏေလး ဆိုတာ ကို အေႏွာင့္အယွက္ ကင္းစြာ ျဖတ္သန္းခြင့္ ျပဳမယ္ဆိုရင္
ငါ နင့္ကို တသက္လံုးေက်းဇူးတင္မိမွာပါ..
လက္ျငိဳးေတြ တစ္ခ်က္ေလာက္ပဲ ရုတ္သိမ္းေပးပါ..
ေပးဆပ္မႈတစ္ခုစီက ကိုယ့္အတြက္ ျဖစ္မလာတုိင္း ယူၾကံဳးမရတာဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ ကို ႏွိပ္စက္နည္းတစ္မ်ိဳးပါ..
အဲ့ဒီေတာ့ ..
ခဏေလး ကို ငါ့အတြက္ ခဏေလာက္ အပိုင္ေပးၾကည့္ပါ..
အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါရေစ.
အခ်စ္ေတြမပါ အမုန္းေတြကင္းတဲ့
ေမတၱာသက္သက္နဲ႔ လမ္းကေလးတစ္ခုကို အသက္ရွင္ခ်ိန္ ခဏေလး ေလွ်ာက္ခြင့္ေပးပါ။။
ေန႔ရက္တစ္ခု ကို ငါမေမ့ပါဘူး.. မွတ္တိုင္တစ္ခု စိုက္ထူခဲ့ဖူးလို႔ ေနာင္တေတာ့ မရေတာ့ပါဘူး..
အရာအားလံုးဟာ ဝဋ္ေၾကြးပါလာခဲ့လို႔သာ ျဖစ္လာခဲ့တာပါ..
သူတပါးကို ေပးဆပ္တာဟာ ကိုယ္ျပန္လည္ရယူဖို႔ မဟုတ္မွသာ အခ်စ္စစ္ မည္ပါတယ္..

အိမ္မက္ေစရာ
၀၂.၀၁.၁၃